بعضی اوقات افرادی را دیده ایم که بر روی ساختمان ها به صخره نوردی مشغول هستند که به این نوع بولدرینگ گفته شده که برگرفته از اسم ساختمان و صعود است که با ترکیب شدن آنها به نام بولدرینگ معروف است.
تعداد سنگنوردان ساختمانی معدود بوده و بالاترین درجه صعود V16 بوده که برای اولین بار کوهنورد معروف انگلیسی وینتروپ از ساختمان دانشگاه کمبریج بالا رفت و دانشجویان از آن تاریخ شروع به صخره نوردی از ساختمان دانشگاه شدند .
سنگنوردان معروفی از قبیل آدام اوندرا، پائول رابینسون، دانیل وودز بوده که ورزش بولدرینگ دارای مخالفت های صاحب ساختمان ها و مامورین انتظامی شده که معمولا در هنگام شب و در مکان هایی دور از شلوغی انجام شده که به برخی از افراد پشت بام نوردی گفته شده که مانورها و حرکات نمایشی جالبی را ارائه میدهند که باعث جلب توجه افراد رهگذر شده .
یکی از افراد معروفی که به بولدرینگ مشغول است آلین روبرت بوده که به /ان مرد عنکبوتی گفته شده که از برج خلیفه در دبی صعود کرده و از حمایت استفاده نمیکند.همین الان می توانید محصول فوق را به صورت خرید اینترنتی از فروشگاه تهران خرید تهیه نمایید.
موارد کمکی در آموزش صخره نوردی:
به هر سنگ و صخره در صخره نوردی شیب گفته شده و یا از نظر افراد سنگنورد با نام های دیگری بوده.
دیواره :به سنگی که کاملا عمودی است را گویند.
شیب : به شیب 60 درجه ای گفته شده.
شیب منفی: به شیبی با زاویه ی 90 درجه ای گفته شده.
کلاهک : به شیب منفی که درجه آن بیشتر شود را گویند.
کلاهک کامل:
به شیبی که 180 درجه داشته و با زمین موازی است. و هر سنگ دارای شکاف یا ناهمواری هایی بوده که کاملا صاف نیست .
طاقچه: یک سطح روی سنگ را طاقچه گفته.
گیره بزرگ و کوچک:به درزها و شکاف های روی سنگ را گفته .
گیره های ناخنی: به گیره های کوچک گویند.
گیره انگشتی: به مقدار درز بزرگتر از گیره ناخنی گفته شده.
گیره مشتی: به درزها و گیره های بزرگتر از انگشتی گفته شده.
لاخ بدنی :
به شکاف های عمیقی که فرد میتواند درون ان قرار گیرد گفته شده.
تنوره: به شکاف های بزرگی که برای بالا رفتن از صخره و صعود کمک کرده و فاصله ی آن ها بین گیره های مشتی و بدنی بوده ودر مواجه با آن ها بسیار باید احتیاط کرد با نام لاخ بازو و دست نیز نامگذاری میشوند.
در حین آموزش صخره نوردی نقطه ای بین دو دیواره کوچک وجود دارد که به دو حالت دیده میشود که یک زاویه داخلی مثل فاصله ی بین دو دیوار در اتاق و یا به صورت زاویه ی خارجی دیده شده . که به زاویه ی داخلی کنج هم گفته شده و به زاویه ی خارجی تیغه گفته شده که با نام گرده ماهی نیز نامگذاری شده .
به بریدگی هایی که برای آموزش صخره نوردی نیز کاربرد داشته را دهلیز، تنوره، معبر گفته شده.
به برجستگی هایی که بر روی صخره ها وجود دارد یک منقاری گفته شده که با دیواره ی سنگی موازات بوده
برج سنگی: به صخره ی تیزی که برآمده باشد را برج سنگی گویند و اگر دارای اندازه ی بالای 50 متر باشد را شاخک یا سوزنی بزرگ خوانده شده.
مسیر: به راه های مختلفی که بر روی صخره ها در آموزش صخره نوردی برای صعود و بالارفتن گفته شده را مسیر گفته که اگر اولین بار صعود کرده باشد اسم خود را بر روی صخره مینویسند .
در آموزش صخره نوردی به جایی که ابتدای مسیر است کارگاه اول و در جایی که صعود پایان گرفته را انتهای مسیر گویند..
به مسیری که از طول یک طناب بیشتر است را مسیر طولانی گویند که باید در چندمرحله به صعود پرداخته شود.که در هر مرحله ای به طول طناب افزوده شده و به هر طول طنابی که حمایت شده کارگاه نام داشته .
اهمیت تمرین در آموزش صخره نوردی:
برای تمرینات صخره نوردی همیشه نباید از دیواره های بلند و خطرناک استفاده شود بلکه باید اول با تمرین در دیواره های با ارتفاع کم قدرت بدنی را افزایش داده و کتف و بازو و دست ها را قوی کرده تا بتوان در ارتفاعات بیشتر نیز به راحتی آن را انجام داد.
کارگاه در آموزش صخره نوردی:
در صخره نوردی کارگاه اهمیت داشته و به آخرین نقطه ی قابل اطمینان صخره نورد را کارگاه گفته و باید فشار سقوط را تحمل کرد.
در برقرار کردن کارگاه ها مواردی را باید رعایت کرده:
اگر برای کارگاه از دو نقطه ی حمایتی میخواهید استفاده کنید از زاویه ی زیر 60 درجه استفاده شود چون با زیاد شدن زاویه فشار بیشتری به ابزارها وارد شده و از فشار اولیه دوبرابر است.
اگر در حین بالارفتن یکی از نقاط حمایتی در مسیر بالایی است یک گره بر آن زده شود تا اگر باز شد ضربه ی کمتری به کارگاه وارد شود.
در حین حرکات آموزش صخره نوردی باید جهت فشار را در نظر گرفت که اگر از ابزار استفاده میکنید باید از گره هشت استفاده کرد.
کارگاه چیست:
به نقطه ی قابل تکیه کردنی که فشارهای وارده بر اثر ضربات را تحمل میکند گفته شده .برای داشتن یک کارگاه باید در راستای نیروهایی که وارد میشود باید دقت کرده .
در حین بالا رفتن ابزار و کارگاه باید دارای فاصله ی بالای 90 درجه باشند تا فشار وارده بیشتر برروی ابزارهای دوطرف وارد شود و اگر زاویه مرکز بین دوبازو از 60 درجه کمتر باشد نیرویی که به ابزارها وارد میشود کمتر خواهد بود. و در زاویه ی 120 درجه فشار کاملا بر روی بازوهای کارگاه منتقل شده که بسیار خطرناک است. و اگر زاویه 30 درجه باشد نصفی از نیرو و فشار به طرف بازوهای ابزار منتقل شده .
انواع کارگاه :
کارگاه طبیعی
کارگاه مصنوعی
کارگاه مرکب
کارگاه طبیعی:
به کارگاهی که براساس عواملی که در حین حرکت بوجود امده گفته شده که میتوان از تسمه ها و طناب و تسمه هایی استفاده کرد . بیشتر کارگاه های طبیعی به صورت یک طرفه هستند و با بستن طناب به دور منقار نگهدارنده سنگ قابل مسیر حرکت را تعیین میکنند و در بستن طناب به دور منقار سنگی باید توجه شود که بر روی حفره های صخره باشد و روی لبه های تیز سنگ قرار نگیرد.
کارگاه مصنوعی :
به کارگاهی که با فروکردن میخ و ابزار مخصوص درون شکاف سنگ ها باعث بالا رفتن شده گفته شده که در آموزش صخره نوردی کارگاه مصنوعی دارای دو کارگاه بوده :
کارگاه دارای 2 نقطه ی اتکا
کارگاه دارای 3 نقطه ی اتکا
در حین بالارفتن باید حداقل از دو نوع نقطه ی اتکا استفاده کرد به طوری که در حین بالا رفتن اگر یکی از نقاط اتکا از بین رفت یا شکست کل حمایت کارگاه از بین نرود.
کارگاه ترکیبی : کارگاهی در اموزش صخره نوردی که با استفاده از هم از ابزارهای طبیعی استفاده شده هم از ابزارهای مصنوعی که به آن مرکب نیز گفته شده.
حالت استقرار در کارگاه ها:
1) کارگاه راحت : به کارگاهی که بر روی یک سکو نصب شده و و حمایت چی میتواند به راحتی روی آن بنشیند کارگاه راحت نام دارد.
2) کارگاه نیمه راحت: حمایت چی میتواند نیمی از بدن را به اطراف کارگاه به حالت تکیه در آورده.
3) کارگاه معلق: فرد حمایت چی در هوا آویزان است و جاپایی نداشته .
موارد اتصال با کارابین پیچ:
کارگاه ها بر اساس نقطه ی ثقل به دو دسته تقسیم میشوند:
دینامیک : با تغییر حالت حرکت و نیرویی که به نقطه ی اتکا وارد میشود تقسیم شده
استاتیک : اگر جهت نیروی وارد شده به کارگاه تغییر کند بر روی نقاط اتکا تقسیم نمیشود.
ابزار فرود در غار :
Simple: یکی از پراستفاده ترین ابزار برای فرود در غار بوده که از قرقره های گردان و متحرک استفاده میشود که به سرعت فرود تاثیر داشته و دارای قفل اتوماتیکی نبوده و باید در حین اموزش صخره نوردی برای فرود دقت کافی را انجام داد . در حین فرود غارنوردی یک شانت در بالای ابزار فرود به طناب وصل میشود که معمولا به دم گاوی بلندتر به هارنس فرد غارنورد متصل میشود.
روش انداختن طناب در آموزش صخره نوردی در فرود غارنوردی:
– حمایت شانت باید به طناب وصل شود
– پلاک متحرک شانت را به طناب وصل کرده
– با توجه به ابزارها طناب را متصل کرده.
– پلاک های رویی را در جهت معکوس عقربه های ساعت چرخانده .
– استیل ورودی را در دست گرفته و با دست دیگر ادامه خروجی را از طناب گرفته و در پایین بدن قرار داده و با سر دادن طناب از بین دستان شانت را گرفته و فرود آیید.
چهارشنبه نوزدهم اسفند 1394
قسمت های اضافی لباس وزنه برداری
– مجوز پوشش های نایلونی باید توسط هیئت مدیره یا نماینده فنی و سرداور باید مورد بررسی قرار گرفته .
– بانداژها و باندها و مچ بند های دست جزو وسایل کمکی برای آموزش وزنه برداری به حساب می آیند که در نگه داشتن میله نیز تاثیر داشته.
– از بانداژها میتوان برای ترمیم جراحی بدن ورزشکار استفاده کرد و قبل از آن باید از تائیدیه پزشکی و توسط پزشک مسئول باشد و به صورتی از آن استفاده شود که امتیازی را بوجود آورد و فرد باید با نماینده فنی مشورت کرده .
– در استفاده کردن از بانداژها برای ورزشکار در صورتیکه هیئت داوران حضور نداشته باشد باید از نماینده فنی کمک گرفت که از پوشش های نایلونی و چسبنده که برای ترمیم جراحت های بدن استفاده میشود.
– از دیگر بانداژهایی که تاییدیه پزشکی نباشند نمیتوان استفاده کرد.برای خرید اینترنتی محصول می توانی همین الان اقدام نمایید.
قوانین آموزش وزنه برداری :
در یک مسابقه وزنه برداری سه راند وجود داشته که به صورت رقابتی بوده.
– هر ورزشکار باید به صورت پشت سرهم و طبق قاعده ی تعیین شده راند ها را پشت سر بگذارد که یکی از روال ها براساس وزنی که برای وزنه برداری انتخاب میشود و اگر انتخاب افراد بایکدیگر یکی باشد باید قرعه کشی انجام شودکه به آن قرعه کشی وزن کشی میشود که فرد براساس انتخاب نام باید به عنوان نفر اول وزنه بزند.
– برای بالا بردن وزنه در آموزش وزنه برداری و مسابقه ورزشکار باید در سه حرکت مجاز آنرا بالا ببرد.
– اگر فرد وزنه های اضافی را بزند در رکورد زدن نهایی نتیجه ای در جدول ندارد و ثبت نهایی نمیشود.
– روش وزنه برداری در هر راند به صورت حرکتی بوده و در هر راند یک حرکت باید انجام گیرد و براساس وزن انتخابی نیز بوده.
– اگر یک حرکت وزنه بردار اشتباه باشد نمیتواند آنرا دوباره ادامه دهد و تا راند بعدی صبر کرده ولی میتواند همان وزنه را مجددا انتخاب کرده و یا میتواند در راند بعدی وزنه سنگین تر را انتخاب کند.
– اگر وزنه بردار قبل از مسابقه در اتاق وزن کشی وزنی را انتخاب کرد میتواند وزن را عوض کند.
– در طی آموزش وزنه برداری فرد اگر حرکت اول را انجام داد حرکت بعدی را مربی یا خود فرد میتواند برای حرکت دوم آن تصمیم بگیرد و وزنه ای که انتخاب میشود باید روی میز مارشال بر روی کارت رسمی نوشته شود و نگداری شود.
تمام تغییرات انتخاب وزنه باید یک دقیقه قبل از اتمام وقت 1 دقیقه ای باشد و از زمانی که نیمکت را ترک میکند حساب شده و برای حرکت سوم هم این موارد شامل میشود.
-وزنی که توسط ورزشکار در آموزش وزنه برداری برای دور دوم روی مارشال گذاشته میشود دیگر قابل تغییر نخواهد بود مگر اینکه یک حرکت را برای زدن رکورد بخواهد تغییر دهد.
– اگر دو ورزشکار وجود دارند که هردو یک وزن را انتخاب کرده اند و در قرعه کشی وزن کشی نفر اول وزنه خود را زده باشد و رکورد جهانی را ثبت کرده باشد نفر دوم میتواند بخاطر پیروزی یا زدن رکورد فرد دیگر وزن خود را تغییر دهد و حرکت خود را بالاتر برده و با نیم کیلوگرم وزن بیشتر زدن رکورد را بزند.
– در حرکت سوم فرد میتواند دو بار وزن را تغییر دهد و وزنی که تغییر میکند میتواند بالاتر یا پایین تر از وزن حرکت قبل باشد و تمام این تغییرات در روند مسابقه قبل از صدا زدن نام ورزشکار در بلندگوباشد و یا اینکه وزنی که انتخاب شده توسط فرد دیگر بالای سر برده شده باشد که میتواند آنرا تغییر دهد.
اشتباه در وزنه گذاری:
اگر در وزنه برداری یک حرکت نادرست باشد که اشتباه از وزن گذار باشذ و یا اینکه تجهیزات در آموزش وزنه برداری مجهز نباشند یا خراب باشند به ورزشکار اجازه داده میشود که یک حرکت دیگر را بزند.
– حرکتی که به دلیل اشتباه وزن گذار انجام شده باید در آخر راندی که اشتباه شده مجددا زده شود.
– اگر ورزشکار آخرین فردی باشد که وزن راندش اشتباه شده باشد 3 دقیقه زمان داده شده تا حرکت مجدد خود را انجام دهد.
لباس و تجهیزات مورد نیاز در آموزش وزنه برداری:
یک وزنه بردار باید دارای پوشش مخصوص و مناسب ورزش وزنه برداری باشد و یک لباس یک تیکه، تی شرت، جوراب، کفش مخصوص، سینه بند مخصوص باشد و همیشه مرتب باشد.
اگر لباسی مشکل داشته باشد و یا پارگی، کثیفی داشته باشد که نامرتب نشان دهد توسط داوران قبل از اینکه مسابقه شروع شود در اتاق کنترل شود و از پوشیدن آن جلوگیری شده و باید آنرا تعویض کند.
لباس مخصوص :
– در آموزش وزنه برداری از لباس یک تیکه ای با جنس نیمه استرج یک لایه بوده و لیکرا 20% و کتان کشی دارای 10% کش بوده و هیچگونه وصله و آویز و دوخت خاصی نداشته باشد و کوک یا پف داشته باشد .
– لباس وزنه برداری فاقد زیپ برای بسته شدن باشد و اینکه فقط بندهایی روی شانه دارد و کاملا یک تیکه باشد.
– بندهای روی شانه در لباس وزنه برداری باید کاملا محکم باشند.
– لباس وزنه برداری باید تمام قد را پوشش داده و تا قوزک پا باشد و یک رکاب نیز زیر پا دارد و اگر از نوع پاچه کوتاه است شلوارآن پاچه کوتاه باشد و اندازه ی کوتاهی هر پاچه شلوار نباید از 10 سانتی متر بیشتر باشد و از سر زانو بالاتر بوده و کاملا به پا و بدن بچسبد و هیچگونه لباس دیگری نباید زیر آن پوشیده شود .
قسمت های اضافی لباس وزنه برداری:
لباس آموزش وزنه برداری میتواند علامت لوگو یا نام شرکت یا سازمان تبلیغاتی باشد .
– نام وزنه بردار میتواند روی لباسش درج شود ولی نباید از کلمات توهین آمیز که باعث حرمت شکنی شده و از اعتبار و ارزش ورزشکار بکاهد استفاده نشود.
– لباس وزنه بردار میتواند چندرنگ یا تک رنگ باشد.
– اگر از قبل توافقی برای شرکت اسپانسری نشده باشد نمیتواند اسم آن را روی لباس درج کند مثل بازی های المپیک .
تیشرت لباس وزنه برداری:
از یک تیشرت ساده در زیر لباس مخصوص وزنه برداری استفاده میشود که باید یقه ی گرد داشته باشد و اینکه یک رنگ یا چند رنگ باشد و شامل موارد زیر باشد.
– جنس تیشرت باید از کتان و پلی استر باشد و درغیر اینصورت جنس دیگری باشد نباید پوشیده شود.
– از یک تیشرت رسمی که در مسابقات IPC پوشیده میشود استفاده کرد.
– هیچگونه جیب و زیپ و دکمه را شامل شود و یقه ی آن نباید یقه هفت یا نوع دیگری باشد.
– میتواند روی آن را نشانی یا نام کشور یا علامت و لوگو باشد ولی از کلمات توهین امیز و غیر از اخلاقی روی آن درج نشود و ممنوع بوده.
– تیشرتی که در مسابقات و آموزش وزنه برداری زیر لباس ورزشکار پوشیده میشود نباید آستین داشته باشد حتی آستین لبه دار نیز نداشته باشد و آستین آن حتی تا زیر آرنج نیز نباشد.
